Co to jest destrukt menniczy?
Kolekcjonerzy monet powinni zwrócić szczególną uwagę nie tylko na rzadkość numizmatu, ale także stopień jego jakości. Jak ocenić stan menniczy monety? Czy warto inwestować w monety – destrukty? Dowiedz się więcej!
Stany zachowania monet
Stopień zachowania monet kolekcjonerskich i monet inwestycyjnych może znacząco wpłynąć na wycenę egzemplarza. Uwagę kolekcjonera powinny zwrócić różnego rodzaju rysy, otarcia, uszkodzenia mechaniczne, defekty, ale także czytelność legendy czy ślady zużycia. Najlepszy stan mają monety, które nigdy nie były w obiegu. W Polsce istnieje skala jakości monet, która nawiązuje do wzorców amerykańskich. Wyróżniamy następującą skalę jakości monet:
- stan I – stan menniczy (SM) – moneta zachowana w idealnym stanie, bez śladów użytkowania i czyszczenia, nigdy nie była używana jako środek płatniczy.
- stan II – znakomity (ZN) – numizmaty z niewielkimi uszkodzeniami powstałymi przy produkcji lub transporcie.
- stan III – bardzo piękny (BP) – monety z drobnymi rysami, wytarciami, skaleczeniami brzegu powstałymi w obiegu.
- stan IV – piękny (P) – znaczne ślady zużycia, jednak niemające wpływu na rysunek – wszystkie elementy są czytelne.
- stan V – bardzo dobry (BD) – bardzo znaczne ślady zużycia, niektóre elementy mogą być nieczytelne, a znak menniczy trudny do rozpoznania. Monetę można jednak określić.
- stan VI – dobry (DB) – rysunek i legenda może być nieczytelna, a numizmat można rozpoznać, jednak często wymaga to dużej wiedzy, nierzadko konieczne jest porównanie z innymi egzemplarzami i dodatkowe określenie wagi, metalu oraz innych parametrów.
- stan VII – zły (Z) – nie jest możliwa identyfikacja monety.
Destrukt monety – co to jest?
Destrukt menniczy (łac. destruetus – zniszczony) to inaczej wadliwy egzemplarz, moneta wybita niezgodnie z projektem. Błędy mogą dotyczyć uszkodzeń powstałych w trakcie bicia monety, wyróżniamy również destrukty stempla oraz krążka menniczego. Co ważne, za destrukt menniczy nie będziemy uznawać numizmatu z uszkodzeniami powstałymi podczas użytkowania. Poniżej przedstawiamy niektóre usterki z podziałem na przyczyny rozbieżności:
destrukty procesu bicia:
- hybryda – awers i rewers pochodzące z różnych monet,
- podwójne bicie – zdublowanie rysunku,
- sklejenie – wybicie jednej monety na dwóch krążkach.
destrukty stempla:
- efekt cienia – zdwojony rysunek,
- zanikanie wypukłych elementów rysunku – spowodowane przez słaby nacisk prasy,
- uszkodzenie, np. pęknięcie stempla.
destrukty krążka menniczego:
- ciało obce wprasowane w krążek,
- inna średnica krążka,
- ubytek materiałowy – moneta wybita na niepełnym krążku.
Czy warto inwestować w destrukt menniczy?
Monety-destrukty w ogóle nie powinny trafić do obiegu, chociaż zdarzają się takie przypadki. Błędne egzemplarze są jednak bardzo poszukiwane przez kolekcjonerów i często osiągają zawrotne sumy. Duży zysk osiągnięto w przypadku współczesnej, obiegowej pięciozłotówki (wybitej w 2009 roku), której żółty środek rozlał się praktycznie po całej powierzchni monety. Egzemplarz sprzedano za 1603 zł. Inny przykład cennej monety to 1 zł z 1977 roku, która osiągnęła wartość 3410 zł. Egzemplarz został wybity na krążku przeznaczonym do produkcji monet o nominale 10 zł.
Źródło tekstu: https://goldbroker.pl/poradnik-inwestora/co-to-jest-destrukt-menniczy/